Verandering van waarde...

Het is nu bijna anderhalf jaar geleden dat Het is de Liefde voor het eerst in een boekwinkel lag. De mensen bij Van Piere in Eindhoven hebben mij met hun enthousiasme en vertrouwen zo veel gebracht. Maar ook alle lezers die de moeite namen te reageren op het verhaal, mij te vertellen over hun gevoelens en gedachten, hebben het vertrouwen in mijzelf en wat ik doe laten groeien.

Want dat vertrouwen was destijds nog maar een heel klein zaadje. Ik vond het zo bijzonder als iemand het verhaal überhaupt wilde lezen, laat staan er iets voor terug wilde geven. De mensen die het eerste boek van mij kochten hebben mij een week lang een rood hoofd bezorgd, omdat ik er zo van onder de indruk was.

Inmiddels ben ik dus heel wat maanden verder en hebben alle reacties het zaadje laten ontkiemen en doen groeien tot een lief klein bloempje. Zoals deze reactie op Het is de Liefde van een Engelse mevrouw die ik afgelopen zomer ontmoette op een camping:

 "What an enchanting story. Poetic and full of thought provoking sentiment. Such a delicate, beautiful bound book. I have never handled a book with such care as I did with yours. It is a "work of art" inside and out and so fragile. Thank you for this little book of delight." Jane Gunning  

Het doet me realiseren dat er iets verandert bij mij. In hoe ik naar mezelf kijk en hoe ik mezelf ervaar. Mijn boeken zijn een uitdrukking van wie ik ben en via de woorden, de illustraties en de ontwerpen breng ik mijn boodschap over. Maar ik realiseer me dat ook de waarde die ik de boeken geef iets communiceert. Het is een totaal plaatje.

Toen ik jaren geleden voor mezelf begon als zelfstandig coach vroeg ik een uurtarief dat niet paste bij mijn innerlijke beleving. Ik overschreeuwde mezelf. Maar mijn vorige werkgever vroeg voor mij in loondienst nog veel meer, dus ik vond dat ik het hoge uurloon wel kon vragen. Toch voelde het niet fijn. Ik ging op mijn tenen lopen om mijn tarief waar te kunnen maken. Wat ik communiceerde kwam niet overeen met hoe ik me van binnen voelde, er zat een kloof tussen.

Sinds ik schrijf en dat naar buiten breng is er veel in mij veranderd. Ik heb mijn eigen kwetsbaarheid ontdekt en van daaruit ben ik die langzaam gaan delen met anderen. Elke keer een klein stapje, me niet overschreeuwen, maar steeds mijn eigen onzekerheid voelen en niet negeren, mezelf de tijd geven te groeien in plaats van te vinden dat ik al groot en sterk moest zijn, terwijl ik me niet zo voelde.

Nu ben ik een beetje gegroeid en dat voelt fijn. Ik schat mezelf wat meer op waarde, ik voel meer zelfvertrouwen. En daar hoort voor mij ook een nieuwe waarde van mijn boeken bij.

Er komen nog stemmen voorbij: ‘je bent een egoïst’, ‘je bent een graaier’ (ja, echt terwijl ik eigenlijk niet eens echt uit mijn kosten kom), ‘nu gaat niemand nog een boek kopen’ (ja, dat is dan maar zo). Maar die stemmen horen erbij en dat is prima. Ik probeer ze alleen niet zo serieus te nemen, haha.

De boeken die nu nog in Eindhoven en Tilburg in de winkels liggen hebben nog de oude prijzen. Als  die verkocht zijn komen er nieuwe. En ook online komen de nieuwe. 

De laatste weken ben ik bezig geweest met een onlineshop. Zo hoeven mensen geen mailtjes meer te formuleren als ze een boek bij me bestellen en kunnen ze online invullen wat ze graag willen. Tevens kan ik gemakkelijker de Engelse versie van Het is de Liefde: Love is the way aanbieden aan Engelstaligen in het buitenland.

Mocht je de shop willen zien of een willen boek bestellen, kijk maar eens op: www.etsy.com/nl/shop/sofieheleenvanhapert

Ik vind dit toch weer spannend. Maar weet je, eigenlijk wens ik iedereen een verandering van waarde toe. Dat je jezelf op waarde mag schatten, vanbinnen ontspannen, warm en rijk mag voelen en dat mag delen met de wereld.

Lieve groetjes!

Sofie
ps: berichtgeving zal vanaf nu ook via mijn website gaan. Daar kun je e-mailadres achterlaten als je op de hoogte gehouden wilt worden over mijn werk: www.sofieheleenvanhapert.wordpress.com